De Tour du ALS ligt alweer enige tijd achter ons en we kunnen terugkijken op een in alle opzichten geweldig geslaagd evenement.
We hadden de intentie om de ziekte ALS meer bekendheid te geven en om veel geld in te zamelen voor de Stichting ALS Nederland en dat is in beide gevallen gelukt.
Bovendien heeft de hele groep een sportieve prestatie van formaat neergezet waarvan sommigen van tevoren niet hebben gedacht dat ze dat in zich hadden. En ze hebben ze het toch maar gedaan want ze hadden een doel dat gaandeweg is uitgegroeid tot een missie. Dat maakt ongekende krachten los in een mens. ‘De vleugels van een hommel zijn te klein om hem te kunnen dragen, maar de hommel weet dat niet, dus hij vliegt.’
Ik wil namens Team Demmer langs deze weg iedereen bedanken die het ons mogelijk heeft gemaakt om onze doelen te verwezenlijken. Op het gevaar af dat ik iemand vergeet, wil ik toch de volgende groepen noemen:
Sponsoren, donateurs, collectanten, mijn dames van Carint, de vrijwilligers, de begeleiders en de deelnemers aan de spinningmarathon. Maar ook iedereen die ons met een kaartje, mailtje of een goed woordje een hart onder de riem heeft gestoken. Jullie steun was overweldigend.
Ik ben er vooraf van uitgegaan dat Team Demmer een eenmalig gebeuren zou zijn, maar al op de dag van thuiskomst viel uit de verhalen op te maken dat dit avontuur wel eens een vervolg zou kunnen krijgen.
Mijn zonen zijn besmet met het fietsvirus en proberen om de geleende fiets over te nemen. Bovendien heeft een ander teamlid - ook een gelegenheidsfietser - een nieuwe racefiets besteld en gezegd dat hij volgend jaar weer van de partij is als Team Demmer weer meedoet.
Hopelijk laat mijn ziekte het toe dat ik daar nog weer getuige van mag zijn. Meefietsen zou nog beter zijn geweest, maar ook dit was voor mij een geweldige en emotionele belevenis die ik voor geen goud had willen missen.
Misschien tot 7 juni 2013, voor de tweede editie van de Tour du ALS.
Met hartelijke groeten,
Ben Demmer.
